Twitter

   Οι επαγγελματίες υγείας, που υποφέρουν από το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (burn-out) είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για να υποβληθούν σε αισθητική πλαστική χειρουργική σε σχέση με τους μη επαγγελματίες υγείας, σύμφωνα με έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Aesthetic Plastic Surgery.

   Η έρευνα διεξήχθη με τη χρήση ερωτηματολογίων. Πιο συγκεκριμένα, 100 γιατροί (από διαφορετικά τμήματα τριών τοπικών νοσοκομείων) και 100 άτομα μη ιατρικών ειδικοτήτων με πανεπιστημιακό δίπλωμα (119 γυναίκες και 81 άνδρες ηλικίας 19-65 ετών), συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια αναφορικά με το ενδιαφέρον τους για την αισθητική χειρουργική. Στα ερωτηματολόγια συμπεριλήφθησαν ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές (ειδικότερα μπότοξ και ενέσιμα εμφυτεύματα – fillers) και  9 χειρουργικές επεμβάσεις (αυξητική στήθους, ανόρθωση στήθους, μειωτική στήθους, μεταμόσχευση μαλλιών, επέμβαση κατά της γυναικομαστίας, λιποαναρρόφηση, κοιλιοπλαστική, ρινοπλαστική και βλεφαροπλαστική) και οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να εκδηλώσουν την προτίμησή τους γι’αυτές σε μια κλίμακα από το 0 έως το 10. Στα ερωτηματολόγια της ιατρικής ομάδας υπήρχαν 14 επιπλέον ερωτήσεις, που αφορούσαν συμπτώματα επαγγελματικής εξουθένωσης.

   Το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης προκαλείται από τη χρόνια έκθεση στο στρες στο επαγγελματικό περιβάλλον και είναι μια κατάσταση σωματικής, συναισθηματικής και πνευματικής εξάντλησης. Τα κλινικά του συμπτώματα είναι, μεταξύ άλλων, ο κυνισμός, η αποπροσωποποίηση, η φυσική εξουθένωση, η μειωμένη ενεργητικότητα και συναισθήματα ανεπάρκειας. Παραδοσιακά το burn-out επηρεάζει κυρίως επαγγελματίες υγείας, γιατί η εργασία τους έχει σχέση με φροντίδα και υπευθυνότητα προς άλλα άτομα. Όπως έχει αναδειχτεί από έρευνες, το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης χαρακτηρίζεται από διακινδυνευμένες συμπεριφορές υγείας, που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής, όπως υψηλότερη κατανάλωση γρήγορου φαγητού και αλκοόλ, έλλειψη σωματικής άσκησης και πιο συχνή χρήση παυσίπονων.

   Η έρευνα ανέδειξε πρώτον το γεγονός ότι οι γιατροί είναι πιο πιθανό να αναζητήσουν την αισθητική χειρουργική σε σχέση με τους μη γιατρούς και δεύτερον το θετικό συσχετισμό μεταξύ συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης και ενδιαφέροντος για αισθητική χειρουργική, με τη λιποαναρρόφηση να συγκεντρώνει τις περισσότερες προτιμήσεις. Οι γυναίκες επαγγελματίες υγείας έδειξαν, επίσης, υψηλό ενδιαφέρον για τη βλεφαροπλαστική και τις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, ενώ η κοιλιοπλαστική και η ρινοπλαστική συγκέντρωσαν ίσες προτιμήσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.

  Όπως έχει αναδειχτεί από προηγούμενες έρευνες, η γνωριμία με κάποιον, που έχει ήδη υποβληθεί σε αισθητική επέμβαση, ενισχύει το ενδιαφέρον για την αισθητική χειρουργική. Ο συνδυασμός αυτού του γεγονότος με τα ευρήματα της τελευταίας έρευνας, οδηγεί στην υπόθεση ότι η εργασία σε ένα νοσοκομειακό περιβάλλον και η επαφή με χειρουργικές περιπτώσεις αυξάνει την οικειότητα με τις επεμβάσεις και ενδυναμώνει την πρόθεση κάποιου να υποβληθεί σε αισθητική επέμβαση. Η αισθητική χειρουργική μπορεί, επίσης, να λειτουργεί ως τρόπος ανακούφισης από τη συναισθηματική εξάντληση, που βιώνουν οι επαγγελματίες υγείας ή ως ένας τρόπος να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του επαγγέλματος.

   Επιπλέον, η λιποαναρρόφηση, για την οποία έδειξαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον, μπορεί να λειτουργεί γι’αυτούς ως υποκατάστατο ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Μια ακόμη εξήγηση είναι η φιλοσοφία τους να αναζητούν, λόγω επαγγέλματος, γρήγορες λύσεις, έτσι κάποιοι προτιμούν τη λιποαναρρόφηση απ’ότι να υιοθετήσουν ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα υγιεινής διατροφής και σωματικής άσκησης.

   Επόμενο βήμα -σύμφωνα με τους ερευνητές Panagiotis Milothridis, Leonidas Pavlidis και Efharis Panagopoulou- είναι να διερευνηθεί μελλοντικά αν η υποβολή των επαγγελματιών υγείας σε αισθητική επέμβαση συνδέεται με αυξημένη μετεγχειρητική ικανοποίηση και βελτίωση της ποιότητας ζωής.